روایت یک خیابان فراموش‌شده در فاز دو پادادشهر/ بلوار وصال، گذرگاهی از رنج انتظار و سکوت مسئولان

مطلب منتشر شده در وبسایت بام جنوب نظر نویسنده است و انتشار آن به معنای تایید تمام یا بخشی از آن نمی‌باشد. مخاطبان می‌توانند با ارسال نظر آن را نقد کنند.

بام جنوب- در آغازین روزهای خردادماه، بلوار وصال در منطقه فاز دو پادادشهر شاهد آغاز پروژه‌ای عمرانی بود؛ پروژه لوله‌گذاری آبفا که قرار بود نویدبخش بهبود و توسعه باشد.

پس از ماه‌ها کار و فعالیت، بالاخره عملیات لوله‌گذاری به پایان رسید و مأموران و ماشین‌آلات از محل دور شدند. اما پایان این پروژه برای ساکنان و اصناف این بلوار پررونق، به معنای شروع مشکلی جدید و طاقت‌فرسا بود. خیابانی که در آن مغازه لبنیاتی، سوپرمارکت، میوه‌فروشی، عطاری سنتی و داروخانه جلوه‌ای از زندگی و کسب روزانه‌اند، اکنون در چنبره بی‌توجهی اسیر شده است.

از گرد و خاک تابستان تا گل‌ولای بارانی تابستان امسال در بلوار وصال با آفتابش نفس‌نفس نمی‌زد، با غبار و خاک ناشی از زمین‌های کنده‌شده و رهاشده پروژه. هر وزش باد، طوفانی از خاک به پا می‌کرد و آن را به درون مغازه‌ها و خانه‌ها می‌کشاند.

کسبه با دستانی بی‌قرار، کالاهای خود را از گرد و خاک می‌زدودند. حالا اما فصل باران آمده و آن خاک‌های بی‌صاحب به دریایی از گل‌ولای بدل شده‌اند. گذر از این مسیر به یک چالش روزمره تبدیل شده است؛ چالشی که تنها یک ناراحتی گذرا نیست. رهگذران مجبورند در کنار خیابان و گاه میان خودروها حرکت کنند و این آغازی برای بیم تصادف است.

مغازه‌داران هر لحظه نگران لغزش مشتریان سالخورده خود هستند و مادران دستان کودکانشان را محکم‌تر می‌فشارند. اینجا یک نیاز ساده مثل خرید نان از سوپرمارکت سرکوچه، به سفری پرمخاطره بدل شده است.

صدای اعتراضی که به دیوار سکوت برخورد کرد، مردم این منطقه اما مردمانی ساکت و منفعل نبوده‌اند. آن‌ها پیگیری کرده‌اند؛ صدای خود را به گوش بهداشت منطقه رسانده‌اند و از شهرداری منطقه ۸ استمداد طلبیده‌اند. اما انگار فریادشان به دیواری بلند از بی‌تفاوتی برخورد کرده و بازگشته است.

سؤال بزرگ و تلخ آن‌ها این است: چرا همیشه این مردم هستند که باید بار پیگیری مشکلات ناشی از کار ناتمام دستگاه‌ها را به دوش بکشند؟

وظیفه ذاتی شهرداری و اداره آبفا، ارائه خدمتی کامل و به سرانجام رساندن پروژه‌هاست؛ پروژه‌ای که تنها با آسفالت دوباره و بازگرداندن معبر به حالت اولیه، تمام‌شده محسوب می‌شود.

آیا منطقی است که شهروندان تاوان کم‌کاری یا ناهماهنگی بین دو اداره خدمت‌رسان را با سلامتی، امنیت و آرامش خود بپردازند؟

یک درخواست روشن و فوری حالا مطرح است؛ ساکنان و اصناف بلوار وصال، با خستگی از پیگیری‌های بی‌نتیجه، دست به دامان رسانه شده‌اند. آن‌ها از شهردار کل و روابط عمومی شهرداری مرکزی به‌عنوان ناظری بالادستی می‌خواهند، که فوراً و جدی به این موضوع ورود کند. آن‌ها دیگر گزارش یا وعده نمی‌خواهند؛ خواسته‌شان اقدام عملی، فوری و قابل مشاهده است.
آن‌ها حق دارند شهری تمیز، ایمن و قابل زندگی داشته باشند. وضعیت نابسامان و آلوده این بلوار هر روز احتمال حادثه‌ای تلخ را افزایش می‌دهد و دیگر تحملش برای کسی ممکن نیست.

گفت‌وگو با کسبه و ساکنان این بلوار، بیش از هر چیز حس انسان‌هایی را منتقل کرد که احساس می‌کنند فراموش شده‌اند.
از نگاه نگران میوه‌فروش جوان تا شکایت عطار پیری که می‌گفت مشتریانش به خاطر گل‌ولای خیابان کمتر می‌آیند؛ همه و همه حکایت از بی‌عدالتی بزرگی دارد.

این گزارش تنها روایت یک مشکل محلی نیست؛ آینه‌ای است از آنچه ممکن است برای هر یک از ما در گوشه‌ای از این شهر رخ دهد.

آیا برای به حرکت واداشتن چرخ‌های خدمت‌رسانی باید همواره منتظر فریاد بلند مردم و رسانه ماند؟ زمان آن رسیده که مسئولان، پیش از آنکه مشکلی به بحرانی تلخ تبدیل شود، چشمان خود را بگشایند و گوش‌های خود را بشنوند.

امید است انتشار این گزارش، جرقه‌ای باشد برای اقدام سریع و رفع این رنج روزمره از مردم بلوار وصال، منطقه فاز ۲ پادادشهر.

پایان پیام//