آیا زمان، بَر حذف آداب و رسوم فرهنگی غلط تاثیرگذار می‌باشد؟

فرهنگ هرکشور عبارت از مجموعه آداب و رسوم و سنتهای اقوام مختلف فرهنگی آن کشور است، که به آن فرهنگ عمومی آن کشور می‌گویند، ولی باید توجه داشت که همه آداب، رسوم و سنتهای اقوام مختلف ممکن است در فرهنگ عمومی یک کشور قابل پذیرش واقع نگردد بخصوص رسومات و سنتهایی که در مناطق عشایرنشین که متشکل از ایلها، طوایف و عشیره‌های مختلف می‌باشد و دارای خرده فرهنگهای گوناگون صحیح و اشتباه هستند؛ مورد توجه و قبول آن مناطق یا عشیره و طوایف می‌باشد. اما بعضی از آنها از نظر فرهنگ عمومی کشور قابل قبول نیستند، بالاخص در استان ما (کهگیلویه و بویراحمد) که رسومات آداب عشایری و طایفه‌ای دارند، حتی در گویشها و رفتارهای محلی نیز باهم متفاوتند.

قطعا قدری از این آداب و رسومها در این زمان مضراست و مورد پذیرش فرهنگ عمومی نیست و باید حذف شوند. اگر مصداق برای این رسومات غلط و اشتباه نام ببربم؛ یکی سنت غیرانسانی«خون بس» است که کاری است غیر اخلاقی و غیر انسانی و دوم وقتی بین دو یا چند نفر از دو طایفه درگیری یا مشکلی پیش میاد که منجر به کشته و از بین رفتن یکی از طرفین شود، تمام مردم آن دو طایفه یا قبیله که هیچ نقشی در این حادثه نداشتن و اطلاع یا موافق چنین حوادثی نیز نبودند، مقابل هم قرار می‌گیرند. قاتل از هر طایفه‌ای که باشد به تمام مردم آن طایفه (هر اندازه زیاد و گسترده باشند) تعمیم داده می‌شود و این کار غلط و ظالمانه است.

با کمال تاسف این سنت غلط باعث می‌شود در اکثر مواقع خون چند آدم بیگناه نیز ریخته شود و روز به روز مسئله را بغرنج‌تر می‌کند و تمام زندگی این طوایف تحت تاثیر قرار میگیرد، اما معلوم نیست، نقش موسسات و مسئولین فرهنگی در قبال این پدیده کهنه و غلط کجاست؟

آیاخود را در این خصوص مسئول می‌دانند؟ خوشبختانه سنت غیرانسانی«خون بس» با روشنگری قبح آن و مقاومت خانوداه‌ها کم رنگ و تقریبا بی اثر شد، اما مسئله دوم یعنی دشمنی طایفه‌ای بخاطر اشتباه یک یا چند نفر همچنان در بین مردم غلیظ و پر رنگ می‌باشد، که مشکلات عدیده و زیادی برای مردم طوایف که هیچ تقصیری در وقوع حادثه نداشتند، بوجود آورده و می‌آورد.

جادارد عقلا بخصوص متولیان فرهنگی بفکر چاره و راه‌حل اساسی برآیند و پیشنهاداتی در رفع این مسائل ارائه دهند.

یک پیشنهاد اینکه تعدادی از معتمدین و تحصیل کردگان طوایف مختلف درقبال این پدیده مذموم و ناپسند با میزبانی متولیان فرهنگی هر منطقه با تبادل نظر و پشتیبانی شورای تامین آن منطقه تصمیماتی که منافع عمومی طوایف را در نظر بگیرد، مصوب نمایند، که در یک نزاع و درگیری کسانی چه قانونی و چه محلی مورد تعرض و بازخواست قراربگیرند که دخالت مستقیم در حادثه داشته باشند و بقیه مردم طایفه که تقصیر یا دخالتی نداشتند، از تعرض و دشمنی مصون باشند. این تصمیم زمانی در بین مردم و طایفه‌ها نهادینه و مورد قبول واقع می‌شود که متوالیان رسمی فرهنگی مبلغ و بانی کار باشند. باید فرهنگ سازی این مصوبات مسئولین فرهنگی و نمایندگان طایفه‌ها باشند و مردم احساس امنیت و بی طرفی نمایند و به نفع خود بدانند؛ قطعا مورد پذیرش و رضایت اکثریت مردم طوایف مختلف قرار خواهد گرفت، تا از آن همه تلفات جانی و مالی مردم و همچنین گرفتاری نیروهای انتظامی و امنیتی و هزینه‌های جانبی جلوگیری شود، ان شاءالله

والسلام من تبع الهدی