هیچ بارانی نخواهد توانست رد پای محسن رضایی را از کوچه قلب ملت ایران، بویژه بچه‌های جنگ محو کند.

برای بچه‌های جنگ، آقا محسن تنها یک اسم نیست، آقا محسن پدربزرگ رزمندگان بود که در بحبوحه سخت عملیات در بیسیم نام پدر بزرگ به منزله حضور و نظارت ایشان در جزء به جزء مراحل مختلف عملیات محسوب و مایه دلگرمی بود. مربی نمونه‌ای بود که استعدادهای جوانان را شناسایی می‌کرد و تا مرز و حد فرماندهی تیپ، لشکر و قرارگاه پرورش می داد……

آقا محسن عزیز تحلیل گر نظامی و سیاسی بود، که به هنگام تشریح شرایط کشوری و منطقه‌ای، فرماندهان سرا پا گوش و ذهن‌ها قانع از استدلال‌های او به ادامه امور می‌پرداختند….

آقا محسن شخصیت کاریزمایی است که اقتدار و صلابت را با اخلاص و محبت آمیخته بود و سرداران شهید در گرد او پروانه وار می چرخیدند. آقا محسن یک متفکر خلاق است که فرماندهی و مدیریت ایشان اقناعی است.

همین برای آقا محسن بس که حضرت امام راحل عظیم الشان، بارها فرمودند: آقای محسن رضایی مورد علاقه و تائیداینجانب است و حضرت آقا بارها در جلسات خصوصی با فرماندهان فرمودند؛ هنر محسن رضایی در شناسایی انسانها و میدان دادن به آنها ست…‌

در مواجهه با آقا محسن برای ما، تداعی شهیدان والامقام باقری‌ها، دقایقی‌ها، باکری ها، هاشمی‌ها، زین الدین‌ها، همت‌ها، بروجردی‌ها، صیادها، خرازی‌ها، احمد کاظمی‌ها، سلیمانی‌ها و ده‌ها فرمانده شهید می‌باشد، در بین تمام القاب منسوب به ایشان از قبیل سردار، سرلشگر، دکتر، فرمانده، سیاستمدار، تحلیل گر و اقتصاددان……. آقا محسن را جامع تر، زیباتر و عمیق تر از هر عنوان می‌دانیم.

انتهای پیام/